In de loop van 1941 werd het persoonsbewijs ingevoerd.
Het persoonsbewijs is ontwikkeld door de Nederlandse ambtenaar Jacobus Lambertus Lentz in samenwerking met de Duitse bezetter. Iedere Nederlander vanaf 15 jaar moest dit identiteitsbewijs, voorzien van pasfoto en vingerafdruk, altijd bij zich dragen. De gegevens stonden genoteerd in een centraal register. De invoering stuitte op weinig verzet.
Door het persoonsbewijs kregen de Duitsers meer mogelijkheden om de Nederlanders te controleren, bijvoorbeeld in verband met de tewerkstelling in Duitsland en bij de Jodenvervolging was het van grote betekenis. Ook de opsporing en arrestatie van verzetsmensen werd er een stuk makkelijker door.
Vanaf medio 1941 werd bij Joden een dikke hoofdletter ‘J’ in hun persoonsbewijs gestempeld, zoals je kunt zien in opa Herman zijn persoonsbewijs van 22 augustus 1941.
Op dit persoonsbewijs van Herman zie je dat hij nog getrouwd is met Corrie van Hoorn, later zou hij tijdelijk van haar scheiden om het huis in Haarlem niet te verliezen en om hun zoontje Rob niet in gevaar te brengen, zie ook ‘Burgemeester Slaap Lekker‘.