Opa Herman had het zwaar tijdens de tweede wereldoorlog. Niet alleen werden tientallen familieleden opgepakt en met onbekende bestemming op de trein gezet naar het oosten, werden hij en oma gedwongen van tafel en bed te scheiden en moesten hij en zijn broers onderduiken om te kunnen overleven, maar ook al voordat de vervolging in volle gang losbarstte was het leven zwaar. Al in april 1941 werd hij geroyeerd bij de metaalvakbond omdat hij Joods was en werd werken hem vrijwel onmogelijk gemaakt. Solliciteren werd hem vrijwel onmogelijk gemaakt.
Later probeerde opa Herman nog aan het werk te komen bij Joodse bedrijven, maar het mocht niet baten. Uiteindelijk zou hij half februari 1943 onderduiken.