De Luchtbeschermingsdienst was niet voor joden

De Luchtbeschermingsdienst (LBD) werd in 1939 opgericht. Het was een maatregel om burgers te beschermen tegen luchtaanvallen. Na de Duitse inval in Polen in september 1939 werden in de steden schuilkelders gebouwd en luchtdoelgeschut geplaatst. Een belangrijke taak van de LBD was het wijzen van de burgerbevolking op maatregelen die zij zelf konden nemen om zich te beschermen tegen luchtaanvallen. Zo werd er voorlichting gegeven over brandpreventie en EHBO-cursussen verzorgd.

 De LBD had afdelingen in alle stadswijken en dorpen. Per 200-300 gezinnen was er een ‘blokploeg’ geleid door een ‘blokhoofd’. Opa Herman was blokhoofd in de Indische buurt in Haarlem Noord (Slide pag. 1 en 2).

Na de capitulatie in mei 1940 wijzigde het takenpakket van de LBD snel. Al op 18 mei werden nieuwe instructies gegeven (Slide pag. 3, 4 en 5). Een belangrijke taak werd het controleren op de verplichte verduistering. Dit was een maatregel om te voorkomen dat geallieerde vliegtuigen de steden of dorpen konden gebruiken als herkenningsbaken.

Het verwijderen van Joodse leden uit de Luchtbeschermingsdienst in juni 1940 was de eerste anti-Joodse maatregel van de Duitse bezetter (Slide pag. 6 en 8). Eerder die maand hadden alle LBD-leden al moeten verklaren dat zij geen vijandelijke handelingen tegen de Duitse weermacht zouden ondernemen (Slide pag. 7) en moesten zij opgeven of zij wel of niet Joods waren.

Klik op het plaatje hieronder om de documenten te bekijken die de eerste verboden voor Joden in de Luchtbeschermingsdienst laten zien.

Luchtbeschermingsdienst

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.